yağmur damlalarına bulanmış mutfak camımdan bakınıyorum, karşımda üzeri kara bulutlarla örtülü Spil.. dağ inat ediyor ama bulutlar kararlı terkediyorlar onu hızla.. içime içime geliyor kara bulutlar tamda tüm hüzünlerimden sıyrılıyorum demişken..
hafiften bir rüzgar, çiseleyen yağmur, ben ve içimdeki sen!
bak şimdi güneş çıktı haber vermeden, ardından insanı heyecanladıran bi gökkuşağı, hani çocukkken yakalamaya çalıştığımız..
sende çıkıp gelir misin güneş gibi aniden, hani hiç ummadığım bi anda..güneşim olur musun sahi yeniden?
16 Ekim 2009 Cuma
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder