başka başka kapılar arıyorum, sıcacık huzur dolu odalara acılan kapılar.. beni kendimeden alıp alıp uzaklara götürecek kapılar.. bedenimin güçsüzleşletiğini hissediyorum, bardaktaki suyu kana kana içeçek dermanı bulamıyorum kendimde.. hep olması gerektiği için yaşıyorum.. yaşamak için yani..
kendim için değil..
güneş doğar mı, bu karanlık geceler biter mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder